“Peki önerin ne?” derseniz, şunu söyleyebilirim; bence iki konuyu birbirinden ayırmamız şart! Her şeyden önce kadın-erkek eşitliği yerine her türden, kültürden, renkten insana ve de beraberinde insanlar arasındaki eşitliğe “çeşitlilik” denmeli. Sadece kadın ve erkek rolleri arasında yaşanan üzücü gelişmeler yüzünden konunun çarpıtılmaması gerektiğini savunuyorum. Özellikle de her köşesinde farklı bir kültür yaşayan, farklı bir tarih barındıran, doğu-batı ekseninde bir kültür köprüsü olan eşsiz güzellikteki coğrafyamızda “çeşitliliğin” böylesine dar bir alana sıkışması “hepimize haksızlık yapılıyor” diye düşünmeme neden oluyor. 

Bu nedenle henüz birkaç aydır üyesi olduğum BSH ailesinin böylesine hassas konulara olumlu yaklaşımından, çeşitliliğin arkasındaki ilkeli duruşundan fazlası ile gurur duyuyor, gelecekte toplumsal olarak hep birlikte bu sorunların üstesinden gelebileceğimize dair daha da fazla güven hissediyorum.

Hoşgörüden beslenmek çok önemli…Ben çocukluğumda her anlamda çeşitliliğin en güzel örneklerini görerek büyüdüğüm için şanslıydım.

Baba tarafım Sivaslı, anne tarafım ise Antakyalı olunca iki taraf arasındaki insani, coğrafi farklılıkların karşılıklı hoşgörü ile harmanlanmasıyla zengin bir kültür deneyimleme şansım oldu. İki tarafın da renkleriyle birlikte büyümek hayata daha farklı bir pencereden bakmamı sağladı. Bu şekilde çeşitliliği bol, hoşgörüsü yüksek bir ailede yetişmek çok renkli hikâyeler biriktirmemi, eşsiz deneyimler kazanmamı sağladı.

Örneğin çocukluğumda eş zamanlı olarak hem folklor dersleri aldım hem de baleye gittim. Yerine göre makyaj yapmayı, süslenmeyi çok seven zarif bir genç kız da, maçlarda erkek arkadaşlarımla ön saflarda tezahürat yapan Galatasaraylı bir fanatik de oldum. Okul notlarımı yüksek, takdir derecelerimi sürekli kılacak kadar ders de çalıştım, sınav öncesi günlerde batak, tavla oynamak, zaman zaman dersleri asıp, kampüs hayatının tadını çıkarmak gibi haylazlıkları da tattım. Üniversite yıllarım kendimi ve çevremi tanımakla geçti desem abartmış olmam.

Ülke sınırları yetmeyince hayatın renklerini, değişiklikleri daha çok keşfedebilmek için Erasmus yolculuğuna çıkmaya karar verdim. Avrupa üniversiteleri arasında akademik değişimi ve etkileşimi desteklemeyi amaçlayan Avrupa Birliği Erasmus Öğrenci Değişim Programı kendi üniversitelerinde ilk yılını tamamlayan öğrencilerin 3 - 12 ay arasında değişen sürelerde yabancı bir üniversitede uluslararası deneyim elde etmesini sağlayan bir süreç. Erasmus ile öğrenciler; akademik becerilerini geliştirmenin yanı sıra iş hayatına yönelik profesyonel donanım ediniyor, dil bilgilerini ilerletme ve farklı kültürleri deneyimleme şansına erişiyorlar.

Erasmus deneyimi bakış açımı nasıl değiştirdi?

Benim için Erasmus, tamamen yenilik demekti. Almanya’da geçirdiğim bir yıl tabii ki öncelikle yeni yemekler, yeni alışkanlıklar, yeni diller, vb. tanımak açısından tam anlamıyla bir kültür etkileşimiydi. Çünkü Erasmus’da birçok farklı milletten arkadaşım olmuştu. Düzenlenen Erasmus gecelerinde Belçika waffle’ının yanına Türk kahvesi yapıp fal bakarken, bir taraftan da Alman sosislisi yiyor, İspanyol müzikleri eşliğinde İngiliz birası içiyorduk… Yaşadıklarımı ancak “unutulmaz bir kültürler buluşmasıydı, çok ama çok öğretici, keyifli, harika bir deneyimdi” diye özetleyebilirim.